من دلم میخواهد خانهای داشته باشم پر دوست،
کنج هر دیوارش دوستهایم بنشینند آرام گل بگو گل بشنو…؛
هر کسی میخواهد وارد خانه پر عشق و صفایم گردد
یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند.
شرط وارد گشتن شست و شوی دلهاست
شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست
بر درش برگ گلی میکوبم روی آن با قلم سبز بهار
مینویسم ای یار خانهی ما اینجاست
تا که سهراب نپرسد دیگر ” خانه دوست کجاست؟ ”
نظرات شما عزیزان: